act'den daha fazlası

İnsan… Lineer zamanda ilerlerken geleceği geçmişe bağlayan yegâne üstün yetenekli yaratık. İnsanın dünyası beş duyusuyla algılayabildiği kadardır bu sebeple algısı, evreni kapsayıcı değildir. Bilişsel olarak farkındalığı diğer canlılara göre daha yüksek olduğundan geçmişi de geleceği de kurgulayabilmekte dolayısıyla anı yaşayamamaktadır.   Gelecek bilinmeyendir. İnsan da bilinmeyenden, belirsizliklerden korkar; geleceği kurgulamak, insanı geleceğe hazırladığı gibi gerçek olmayan, gerçekleşmemiş her olaydan korkmasına, kaygılanmasına belki de gerçekleştirebileceği şeylerden geri adım atmasına sebep olabilmektedir. İleri tasarı bir dünyada yaşamak, bireye simülasyon imkânı sağlarken milyonlarca olasılığın ihmal edildiği basit prodüksiyonlu bir kurgunun izleyicisi haline de getirebilmektedir.   Geçmiş… Acı tatlı tecrübelerin günlüğü... Ders çıkarıp daha iyisini yapmaya çalışmadıkça bu günlüğün daimî tekrarlı katibi olmak ancak ‘’arabesk kültürün öğretisi’’ olabilir ya da 80 yaşına

  İnsanoğlu ne zamandan beri hayatı bu kadar yumuşak yaşıyor? Sanki, çocuk parkında yaşarmış gibi… ‘’Salıncakta mı sallansam, kaydıraktan mı kaysam?’’ Kararlarımız bu kadar laçka işte. ‘’Keşke’’lerle geleceğimiz, geçmişimizle işgal altında. Hayat bu mudur? Tabii ki değildir.   Zordu. Dünyaya gelmek, yaşama tutunmak... Var olmak zordu ve hep de öyle olacak. Yaşamayı basite almamak gerek. Her kararımızı uçurumun kenarındaymışız gibi almalıyız çünkü ne kadar farkında olmasak da ciddi bir sürecin içindeyiz. Bunu kavramalı, bilincine varmalıyız. Elinize on tane küp versem ve on saniye içinde bunlardan bir kule yapmanızı istesem; kulenin devrilmeden yükselebilmesi için dikkatinizi işinize adar küpleri özenli manevralarınızla dizmeye çalışırdınız. Hayatınızın da küpleri dizmekten pek bir farkı yok aslında. Tek farkı, size uzun gelen bu süre içinde ciddiyetinizi kaybetmeniz ve hayata dair amacınızı unutmanız. Ömrünüz kadar süre veriyorum size ve elinizdeki ‘’değer’’ küpleriyle elinizde